Kletsmajoren: Trouw

Natasja

"Ze kookt graag eten dat mensen intens genot geeft en tegelijk verbindt." Dat je niet meer hoeft te neuken zeg maar.

Italiaanse bitterballen. Lees de opgeschroefde onnozele praat. "De bitterbal komt vaak tevoorschijn tijdens verjaardagsfeestjes, in sportkantines en bruine kroegen (waarbij de kroegbaas weet hoe je gasten culinair kunt verleiden door ze kosteloos uit te delen)."

Dan lezen we dat Italiaanse rijst"bitterballen" uit Sicilië komen en Arancini heten. Arancini, "sinaasappeltjes", is Romeins. In die van haar zit Mozzarella. De klok horen luiden. Dat is Napolitaans en dat heet Suppli al telefono. Suppli komt van surprise, en die telefoon, dat zijn de draden half gesmolten Mozzarella, die die ballen trekken als je ze doormidden bijt.

"Als je toevallig ergens in de voorraadkast verse truffel hebt liggen..." Hoe kan je zulke zwakzinnige praat uit je strot geknepen krijgen. Kunnen ze dat wijf niet gewoon even de plomp in slaan?

(Vroeger was Trouw culinair nog enigszins redelijk. Nu spat ook daar de culinaire stompzinnigheid ervanaf.)

"Food specialist Natasja runt haar eigen cateringbedrijf"

En dan komt het: bloemkoolsteak! Like wow man!

En wat is een "food specialist"? Iemand die zich elke dag te barsten vreet?

Die aanstellerige trut verkoopt "borrelboxen voor twee personen" "voor maar € 44,95". Daar zit dan Indonesisch spul in wat je bij de Chinees voor € 15,- koopt... Voor víer personen...

Ze heeft dus een cateringbedrijf. Op de website ervan kan je zien wat een culinaire zwakmongool het is. Zie hier (nieuw venster).

De week erna had ze "Vegan chocomousse met aquafaba". Dat "verbond" ons inderdaad enorm. We hebben allemaal ons abonnement opgezgd.

"Ze kookt graag eten dat mensen intens genot geeft en tegelijk verbindt." Een ontzagwekkende culinaire trut kan je beter zeggen. De week erna schokkend gepiel over "umani-frietjes".
Hochstaplerig gekwaak. "Ik praat graag lang en gepassioneerd over eten. De laatste tijd betrap ik me er zelfs op dat ik in gedachten vind dat een gerecht umami is."
Hoezo "zelfs"?
En dan dat "in gedachten vind", de Wichtigmacher.

"Maar er is nog een vijfde smaak, die umami heet". Goh! Maar ja, dat kent die allochtone achterban van haar natuurlijk niet...

Volgt een partij gelul dat biefstuk umami is...

Koken met Karin Luiten

"Honger heb je nodig om met plezier iets te eten"
Dat is Nederland te voeten uit! Kan het culinair nóg stompzinniger vraag je je af.

Over uit je nek kletsen gesproken: die denkt dat "highly processed food" hetzelfde is als die "onzinnige poedermixen" voor soep en saus.

Dat kakelen als een kip zonder kop... Verhaal over bruine bonen en flageolets. Dat ze flageolets nooit vers is tegengekomen. Bruine bonen wel dan ja? En hoe zou je verse flageolets tegen kunnen komen als ze hier niet gekweekt worden?
"Laatst kwam ik zowaar ook een blikje [flageolets] tegen in een Nederlandse supermarkt". Dat verkoopt AH en Jumbo al meer dan 10 jaar...
En je kan ze zeker niet "enkel in blik" kopen want die tiepe op de markt die bonen verkoopt, die heeft ze gedroogd.
Kakel kakel kakel...

"Een hilarische vegatip als 'Een dag geen vlees? Vervang de hamblokjes door zalmfilet'." Hoezo hilarisch? Nooit gehoord van mensen die liever vis eten dan vlees? Van mensen die nooit vlees eten maar wel vis? Denken dat dit een "vegatip" is, dát is pas hilarisch.

"Laat dat fabrieksspul links liggen en maak het zelf. Dat is gezonder en vooral lekkerder." Dat kant-en-klaarspul hoeft helemaal niet ongezonder te zijn; zie het spul in de eco-winkel (nérgens zoveel kant-en-klaarspul als daar trouwens). En of dat zelfgemaakte zoveel lekkerder is, dat is nogal relatief, want je moet wel kúnnen koken.

"Pasta Diva" hahahahaha! Alleen je vraagt je af of ze wel weet wat Casta diva betekent. En natuurlijk of ze er zelf een is.

"50 g [doe maar ruig] geraspte pecorino" maar daar heb je dus tig soorten van.

"Tournedos Rossini dan maar, of Pêche Melba?" Op de eerste plaats: ik heb zo een vermoeden dat ze niet eens weet wat Tournedos Rossini precies is, want die zal niet zo snel over Foie gras schrijven. En op de tweede plaats: dat zou de eerste Nederlandse culischrijver zijn die weet hoe je Pêche Melba klassiek moet maken.

"Nee, het wordt mijn eigen variant op Pasta alla Norma." Volgt een recept wat 100% exact gelijk is aan de recepten van al die in Google wegens hun kwantiteit en niks kwaliteit bovenaan staande slappe hap-receptenbrakers als AH, Smulweb, 24kitchen, francescakookt, Libelle en niet te vergeten de culinaire proleet Jamie Oliver.

"Pasta alla Norma. Een klassiek recept dat niks met de gelijknamige opera te maken heeft, maar waarschijnlijk ooit vernoemd is naar de componist Bellini". Maar Norma ís van Bellini, suffe doos!

"Kan ook met volkorenpasta". Kan ook rechtstreeks in de vuilnisbak.

Recept in de krant

(Ondanks de publicatie door deze krant van het dikke Trouw Schrijfboek stond op die à het accent verkeerd.)

E-mail naar Trouw

Gazpacho manchego

Ooit kwam ik in Zuid-West Spanje in een alleraardigst stadje, Albuquerque. Wat een rust. Zo weggelopen uit een van Cela´s reisboeken. De burgemeester liep er dan ook met een sjerp om zijn buik. Alleen de gek ontbrak. “Ben jij de gek uit Santa Marina?" -"Nee meneer de burgemeester; ik ben die van een paar dorpen verder." "Dan is het goed.".

Ik bestelde er iets te eten wat ik niet kende. Gazpacho manchego. Nou houd ik niet zo van gazpacho. Geef mij midden in de zomer maar knoflooksoep met komijn, rauw ei, flink olijfolie en van dat brood met van die uiterst kleine gaatjes erin. Je ziet dat brood soms ook op Nederlandse 17e-eeuwse stillevens. Maar goed. Gazpacho manchego, want bij navraag bleek het geen gazpacho te zijn en zelfs geen soep. Het kwam uit La Mancha, Centraal Spanje, het land van Don Quichote, maar dat aten ze daar ook. Zelden at ik iets lekkerders. Het leek het meest op ravioli in tomatensaus waarbij de in dit geval grof gesneden vulling uit de ravioli gevallen was. Zoiets.

Jaren later woonde ik in een dorpje in Zuid-OostSpanje, met zo´n minuscuul winkeltje vol kleine, oude, in het zwart geklede, kwetterende vrouwtjes. "Levensmiddelen en Koloniale Waren Het Paradijs" heette dat winkeltje van zo´n drie vierkante meter dozen en kratten. Ik kijk rond en zie zakjes met daarop "Tortas" en een recept. Tortas: koeken. Je moest vlees en/of vis en/of slakken aanbakken met uien en knoflook, tomaten erbij, dunne saus van maken, en als dat vlees, of wat het dan ook was, gaar was dan moesten die tortas erbij. Die binden dan de saus. Ik maak het thuis klaar en wat blijkt: gazpacho manchego. En die tortas, dat waren gewoon stukjes matze.

Voor vier personen
4 kip-dijfilets (en/of geweekte gekookte zoutevis en/of gekookte slakken)
Gele olijfolie
Een gele ui
Knoflook naar smaak
1 tray-tje Tasty Tom
1 blikje tomatenpuree
1 waterglas droge rode wijn
Groene kruiden (oregano en/of basilicum en/of tijm en/of rozemarijn)
Matze (Supermarkt, Hollandia. Matze dus; niet matze-crackers.)

Bak in olijfolie de kip-dijfilets mooi rondom bruin. Uit de pan, koel, en trek in stukjes. Maak tomatensaus. Gele olijfolie, ui, knoflook, en na even de in vieren gesneden tomaten. Laat wat pruttelen, schep om, pruttelen, tomatenpuree, schep om, pruttelen, schep om, de rode wijn erbij en wat groene kruiden, pruttelen, prakken. Zorg dat de saus vrij dun blijft; voeg eventueel water toe en een heel of half kippenbouillonblokje. Proef op peper, zout en suiker.

Stoof er de kip in gaar (of voeg de zoutevis of de slakken toe, eventueel nadat de kip gaar is). Breek matze in stukjes en bind daarmee de saus.

Tekst in de krant

E-mali naar Trouw

U publiceerde heden een recept van mij. U veranderde daarin iets. Van Tasty Tom maakte u tros-tomaat, een werkelijk ongelofelijke culinaire onnozelheid. Tasty Tom is aan de plant gerijpt, tros-tomaat is dat niet, en dus onrijp verkocht.

Ik zal u geen recepten meer sturen.

Dr M W J M van Thiel
Bordeaux

Diversen

O. C. Hooymeijer

"Iedere week bespreekt of kookt O. C. Hooymeijer een vogel die aan zijn brein is ontsproten."

Jammer wel dat de geborneerde blaaskaak het gevoel van humor heeft van een regenworm, fantasie als een veenlijk, en culinaire kennis als een kwezel.

Bohiem

"Wildplukken, fermenteren, roken, koken op open vuur"
"Alle gasten blijven slapen in een tipi... De volgende ochtend is er ontbijt in het bos"
"We maken gin van dennennaalden, eigen rabarcello..."
"Diane maakt heerlijke kombucha's van peer, rozemarijn, rabarber en rozen"

"245 euro per persoon voor een vijfgangenmenu, met overnachting en ontbijt"

Restaurant besprekingen

Humus X Hortense, Brussel
"botanische zero-waste cocktails (ook alcoholvrij)".
Daar moeten we heen!

Studio, Maastricht
"Een menu van zeven gangen. Overal zit een verhaal achter. De sous-chef en ik zetten de gerechten op tafel en vertellen er het verhaal bij."
"Wij maken alles zelf, ook de zeep op het toilet."
"Boter en brood is vaak wat saai. Daarom gebruiken wij gefermenteerde kefir-boter."
"Voor de coquilles koken we de wei [van die kefir-boter], we voegen er koji aan toe, schimmelsporen die groeien op parelgort."
Daar moeten we heen!

Koken Jansen en Jansen

Iemand kookt en haar zus, cardioloog, controleert.
Dat je geen ossewit moet gebruiken omdat daar transvet in zit. Zeker, maar zeer ruimschoots beneden de norm.
Dat je het vet maar één keer moet gebruiken, hooguit twee keer. "Daarom frituren wij niet in een frituurpan maar in een pannetje". Met weinig olie dus. Hoe vuil -want relatief bomvol kankerverwekkende verbrande stukjes- moet dat wel niet zijn nadat je in zo'n laagje vet het pul voor zes man hebt gefrituurd...

Recept tempura
Rijstbloem: gelul.
Sodawater. Alsof iemand in Nederland nog weet wat sodawater is (nee, dat is geen prikwater), of hoe je dat moet maken of waar je dat kan kopen.
Verder ontbreekt ei bij de ingrediënten voor het beslag.

"...dat chemische smaakje waarmee rösti in de supermarkt altijd behept zijn". Ik voelde het aankomen. Ik lees het voor en ik zeg "Ik verwed er m'n kop om dat die suffe doos rösti zonder ui gaat maken". Ik lees de ingrediënten voor en jawel, geen ui. Sommige mensen zijn culinair zó dom, daar kan je doorheen kijken...